In 1940 is het dorp Nieuwlande omringd door veel water en bossen. Er bestaan woeste, nog niet afgegraven veengronden, maar er is ook landbouwgrond. Door de vele kanalen met zijkanaaltjes en de onverharde wegen is het gebied moeilijk toegankelijk. Een ideale plek om onder te duiken.
De expositie ‘Nooit iemand de deur wijzen’ laat zien hoe het verzet in Nieuwlande onder leiding van Johannes Post vorm krijgt. Hoe het onderduiknetwerk onder leiding van Arnold Douwes en Max Léons verder uitgroeit. Wie duiken onder en wie zijn de onderduikgevers, hoe zit de organisatie in elkaar, waar zijn de onderduikplekken en hoe loopt dit allemaal af?
